Umeå - Umeå, Σουηδία
Κάντε κλικ για να δείτε τις επερχόμενες εκδηλώσεις 2024-2025 στο Umeå - Umeå, Σουηδία
Ποταμός Ume - Wikipedia
Βιομηχανία ξυλείας[επεξεργασία]. Μέρη που ονομάζονται από τον ποταμό Ume[επεξεργασία]. Εξωτερικοί σύνδεσμοι[επεξεργασία].
Ένας από τους σημαντικότερους ποταμούς στη βόρεια Σουηδία είναι ο ποταμός Ume (σουηδικός Ume alv, Umealven). Έχει μήκος περίπου 460 km (290 μίλια) και ρέει νοτιοανατολικά από την πηγή, τη λίμνη Overuman, που βρίσκεται μέσα στα Σκανδιναβικά βουνά. Το Bla Vagen (Μπλε Διαδρομή) είναι η ευρωπαϊκή διαδρομή Ε12 που ακολουθεί τη διαδρομή της για μεγάλες μερίδες.
Ρέει μέσα από το φυσικό καταφύγιο Vindelfjallen, τη λίμνη Storuman και στη συνέχεια στον κόλπο της Bothnia στο Holmsund στην ανατολική ακτή της Σουηδίας. Ο κύριος παραπόταμος του, ο ποταμός Βίντελ.
Στη δεκαετία του 1950, οι εξελίξεις στην υδροηλεκτρική ενέργεια κατασκεύαζαν δεξαμενές και φράγματα σε όλη τη χώρα (βλ. επίσης: ενέργεια στη Σουηδία), αλλά εκφράζονται ανησυχίες για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις αυτών των σταθμών παραγωγής ενέργειας. Συγκεκριμένα, έγιναν έντονες συζητήσεις για τις εξελίξεις στον ποταμό Ούμε και στον ποταμό Βίντελ. Αυτό οδήγησε το 1961 μια συμφωνία που ονομάζεται Ειρήνη του Σάρεκ (Σουηδικά: Freden i Sarek), η οποία εμπόδισε την ανάπτυξη σε ορισμένους ποταμούς του ποταμού Βίντελ και σε αντάλλαγμα έδωσε την ελευθερία να αναπτυχθούν οι άλλοι ποταμοί, συμπεριλαμβανομένου του ποταμού Ούμε. Ο ποταμός Ume έχει από τότε καλλιεργηθεί εκτενώς για υδροηλεκτρική ενέργεια.
Στη δεκαετία του 1830 ήρθαν οι Τζέιμς και Ρόμπερτ Ντίκσον, Σκωτσέζοι μετανάστες από τη Σκωτία. Αυτή ήταν η αρχή της ανάπτυξης του ποταμού Baggbole. [3] Αν και είχαν ιδρύσει την ξυλεία τους στο Varmland, στη Σκωτία του 1820, χτίστηκαν δύο μεγάλα υδροκίνητα πριονιστήρια. Το πριονιστήριο του Baggbole ήταν το μεγαλύτερο που μπορούσε να τροφοδοτηθεί με νερό στη Σουηδία. [4] Οι μέθοδοι τους ήταν τόσο γνωστές που δημιουργήθηκε μια νέα σουηδική λέξη από το όνομα \"Baggbole\". Το Baggboleri, ένας σουηδικός όρος που αναφέρεται στην αλόγιστη αποψίλωση των δασών, είναι υποτιμητικός. Κάθε χρόνο, 170 εργάτες δούλευαν στα πριονιστήρια. Ήταν ανοιχτά από τον Μάιο έως τον Οκτώβριο. [5]