Sinaia - Palace, Ρουμανία
Κάντε κλικ για να δείτε τις επερχόμενες εκδηλώσεις 2024-2025 στο Sinaia - Palace, Ρουμανία
Μέγαρο της Βουλής - Wikipedia
Μέγαρο της Βουλής. Πνευματικά δικαιώματα στην εικόνα του κτιρίου[επεξεργασία]. Τεχνικές λεπτομέρειες[επεξεργασία]. Στη λαϊκή κουλτούρα[επεξεργασία]. Εξωτερικοί σύνδεσμοι[επεξεργασία].
Το Παλάτι του Κοινοβουλίου, επίσης ρωμανικό ως Palatul Parlamentului, είναι το σπίτι του Κοινοβουλίου της Ρουμανίας. Βρίσκεται στην κορυφή Dealul Spirii, την εθνική πρωτεύουσα του Βουκουρεστίου. Το παλάτι έχει ύψος 84 μέτρα (276 πόδια),[1] και όγκο 2,550,000 m3 (90,000,000 cuft). Το Παλάτι του Κοινοβουλίου, το οποίο ζυγίζει 4,098,500,000 κιλά (9.04 δισεκατομμύρια δολάρια, 4.10 εκατομμύρια τόνοι), είναι το μεγαλύτερο κτίριο στον κόσμο. Λειτουργεί επίσης ως το δεύτερο μεγαλύτερο διοικητικό κτίριο στον κόσμο. [3] (Η Μεγάλη Πυραμίδα της Γκίζας ζυγίζει περίπου το μισό βάρος.
Η Anca Petrescu ήταν η επικεφαλής αρχιτέκτονας και επέβλεπε την κατασκευή. Το έργο χρειάστηκε 13 χρόνια για να ολοκληρωθεί. [5] Ο Νικολάε Τσαουσέσκου (1918-1989), Πρόεδρος της Κομμουνιστικής Ρουμανίας, ήταν ο πρώτος από τους δύο μακροχρόνιους αρχηγούς στην ιστορία της χώρας.[6] Αυτό ήταν σε μια εποχή που η προσωπική λατρεία της πολιτικής λατρείας και λατρείας αυξήθηκε σημαντικά για αυτόν και την οικογένειά του. [7]
Το παλάτι είναι γνωστό για το περίτεχνο εσωτερικό του, το οποίο αποτελείται από 23 τμήματα. Στεγάζει τη Γερουσία (Γερουσία) και την Βουλή των Αντιπροσώπων (Camera Deputatilor) του Κοινοβουλίου της Ρουμανίας. Υπάρχουν επίσης τρία μουσεία και ένα διεθνές συνεδριακό κέντρο. Το Μουσείο του Παλατιού, το Μουσείο Κομμουνιστικού Ολοκληρωτισμού (ιδρύθηκε το 2015)[8] και το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης είναι τρία μουσεία που βρίσκονται στο Παλάτι. Αν και αρχικά ονομαζόταν Οίκος της Δημοκρατίας (ρουμανικά, Casa Republicii) όταν χτίστηκε, το παλάτι έγινε γνωστό ως Το Σπίτι του Λαού (ρουμανικά, Casa Poporului), μετά την επανάσταση του Δεκεμβρίου του 1989. Είναι το σπίτι πολλών εκδηλώσεων, συμπεριλαμβανομένων συνεδρίων και συμποσίων, που διοργανώνονται από διεθνείς και κρατικούς φορείς. Ωστόσο, περίπου το 70% αυτού παραμένει κενό. [9][10]