enarfrdehiitjakoptes

Αθήνα - Στοά του Αττάλου, Ελλάδα

Διεύθυνση Χώρου: Στοά του Αττάλου, Ελλάδα - (Εμφάνιση χάρτη)
Αθήνα - Στοά του Αττάλου, Ελλάδα
Αθήνα - Στοά του Αττάλου, Ελλάδα

Στοά του Αττάλου - Βικιπαίδεια

Μουσείο της Αρχαίας Αγοράς[επεξεργασία]. Περαιτέρω ανάγνωση[επεξεργασία]. Εξωτερικοί σύνδεσμοι[επεξεργασία].

Η Στοά του Αττάλου (επίσης γράφεται Άτταλος) ήταν μια στοά (σκεπαστός διάδρομος ή στοά) στην Αγορά της Αθήνας, στην Ελλάδα.[1] Χτίστηκε και πήρε το όνομά του από τον βασιλιά Άτταλο Β' της Περγάμου, ο οποίος κυβέρνησε μεταξύ 159 π.Χ. και 138 π.Χ. Το σημερινό κτίριο ανακατασκευάστηκε από το 1952 έως το 1956 από την Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών στην Αθήνα και σήμερα στεγάζει το Μουσείο της Αρχαίας Αγοράς.

Χαρακτηριστική της ελληνιστικής εποχής, η στοά ήταν πιο περίτεχνη και μεγαλύτερη από τα προηγούμενα κτίρια της αρχαίας Αθήνας και είχε δύο και όχι την κανονική μονώροφα. Οι διαστάσεις της στοάς είναι 115 επί 20 μέτρα (377 επί 66 πόδια) και είναι κατασκευασμένη από πεντελικό μάρμαρο και ασβεστόλιθο. Το κτίριο χρησιμοποιεί επιδέξια διαφορετικά αρχιτεκτονικά σχήματα. Το δωρικό τάγμα χρησιμοποιήθηκε για την εξωτερική κιονοστοιχία στο ισόγειο με το ιωνικό για την εσωτερική κιονοστοιχία. Αυτός ο συνδυασμός χρησιμοποιήθηκε στις στοές από την κλασική περίοδο και ήταν αρκετά διαδεδομένος στους ελληνιστικούς χρόνους. Στον πρώτο όροφο του κτιρίου, η εξωτερική κιονοστοιχία ήταν ιωνική και η εσωτερική Περγαμένη. Κάθε ιστορία είχε δύο κλίτη και είκοσι ένα δωμάτια που επένδυαν τον δυτικό τοίχο. Τα δωμάτια και των δύο ορόφων φωτίζονταν και εξαερίζονταν από τις πόρτες και τα μικρά παράθυρα που βρίσκονταν στον πίσω τοίχο. Υπήρχαν σκάλες που οδηγούσαν στον δεύτερο όροφο σε κάθε άκρο της στοάς.

Το κτίριο μοιάζει στο βασικό του σχέδιο με τη Στοά που είχε στήσει ο αδελφός του Αττάλου, και προκάτοχος του βασιλιά, Ευμένης Β΄, στη νότια πλαγιά της Ακρόπολης δίπλα στο Θέατρο του Διονύσου. Η κύρια διαφορά είναι ότι η στοά του Αττάλου είχε μια σειρά από 42 κλειστά δωμάτια στο πίσω μέρος στο ισόγειο που χρησίμευαν ως καταστήματα.[2] Οι ευρύχωρες κιονοστοιχίες χρησιμοποιήθηκαν ως σκεπαστής περιπάτου.