Νάντη - Νάντη, Γαλλία
Κάντε κλικ για να δείτε τις επερχόμενες εκδηλώσεις 2024-2025 στη Νάντη - Νάντη, Γαλλία
Νάντη - Βικιπαίδεια
Σύγχρονη προφορά και ψευδώνυμα[επεξεργασία]. Προϊστορία και αρχαιότητα[Επεξεργασία]. Γαλλική Επανάσταση[επεξεργασία]. Αποκατάσταση γης[επεξεργασία]. Περιβάλλον και πάρκα[επεξεργασία]. Τοπική Αυτοδιοίκηση[Επεξεργασία]. Βρετάνη και Νάντη [επεξεργασία]. Γλώσσες, θρησκείες και εθνότητες[επεξεργασία]. Εκδηλώσεις και φεστιβάλ[επεξεργασία]. Μνημείο στη Σκλαβιά[επεξεργασία]. Στατιστικά στοιχεία για τις δημόσιες συγκοινωνίες της Νάντης[επεξεργασία].
Nantes (/nat/) [3][4][5] Γαλλικά: [nat] [na[:]t];[5] Βρετονικά : Naoned ('naun@t]]] είναι ένα 50 χιλιόμετρα (31 μίλια ) πόλη που βρίσκεται στο Loire-Atlantique, στον Λίγηρα. Με πληθυσμό μόλις 309,346 κατοίκους στη Νάντη, και περιοχή μετρό σχεδόν 973,000 κατοίκους, η πόλη είναι έκτη στη Γαλλία. [7] Η Νάντη είναι μια σημαντική μητροπολιτική περιοχή στο βορρά -Δυτική Γαλλική περιφέρεια.Μοιράζεται το Saint-Nazaire (θαλάσσιο λιμάνι που βρίσκεται στις εκβολές του Λίγηρα).
Είναι επίσης η διοικητική έδρα της περιφέρειας Λίγηρα-Ατλαντίκ και της περιοχής Pays de la Loire, που είναι και οι δύο μία από τις 18 γαλλικές περιφέρειες. Η Βρετάνη ήταν κάποτε επαρχία και δουκάτο της Νάντης. Ως εκ τούτου, είναι αμφιλεγόμενο ότι η Νάντη απομακρύνθηκε από τη σύγχρονη διοικητική περιοχή της Βρετάνης.
Στην κλασική αρχαιότητα, η Νάντη αναγνωρίστηκε ως λιμάνι του Λίγηρα. Ήταν το σπίτι μιας επισκοπής στη ρωμαϊκή εποχή, προτού κατακτηθεί από τους Βρετόνους το 1985. Μετά την ένωση του 1532 μεταξύ Βρετάνης και Γαλλίας, η Νάντη ήταν ακόμα η κύρια κατοικία των δούκων της Βρετάνης. Ωστόσο, η Ρεν έγινε η πρωτεύουσα της επαρχίας τους. Μετά την ίδρυση της γαλλικής αποικιακής αυτοκρατορίας στη Γαλλία του 17ου αιώνα, η Νάντη έγινε το μεγαλύτερο γαλλικό λιμάνι και ήταν υπεύθυνη σχεδόν στο μισό δουλεμπόριο του Γαλλικού Ατλαντικού του 18ου αιώνα. Αν και η Γαλλική Επανάσταση οδήγησε σε οικονομική παρακμή, η Νάντη ανέπτυξε ισχυρές βιομηχανίες μετά το 1850, κυρίως στη ναυπηγική και την επεξεργασία τροφίμων. Η πόλη υιοθέτησε μια οικονομία υπηρεσιών μετά την αποβιομηχάνιση στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα.